Ανεξάρτητα από την άποψη καθενός για την ανεξαρτησία ή όχι της Καταλονίας, η αστυνομική βαρβαρότητα του καθεστώτος Ραχόι στην Καταλονία μας μετέτρεψε όλους σε Καταλανούς, που βρίσκονται στις ουρές για να ψηφίσουν πρώτα απ’ όλα για την δημοκρατία στην Ισπανία και την Ευρώπη ενάντια στον αυταρχισμό, στην αντιδημοκρατική εκτροπή, στον νέο φρανκισμό και στον αναδυόμενο νεοφασισμό.
Το εντυπωσιακό στην περίπτωση, αν και δεν συνιστά έκπληξη, είναι η αμέριστη στήριξη, ανοιχτή και σιωπηρή, που δέχεται το καθεστώς Ραχόι και το βαθύ αστυνομικό κράτος της Ισπανίας από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, τις Βρυξέλλες και την ΕΕ.
Δυστυχώς, το αστυνομικό καθεστώς Ραχόι αντιπροσωπεύει απόλυτα την βαθιά αντιδημοκρατική και ολοκληρωτική ΕΕ και ειδικότερα την βαθύτατα αυταρχική Γερμανία, οι οποίες είναι έτοιμες, προετοιμασμένες πολιτικά και θεσμικά και με επεξεργασμένο σχέδιο να δείξουν, αν απειληθούν τα προνόμιά τους, το άγριο αποκρουστικό, απολυταρχικό και σιδερόφρακτο πρόσωπό τους.
Ο Ραχόι και η συντηρητική Ισπανία με τις ισχυρές φρανκικές ρίζες, δεν είναι Βόρεια Κορέα ούτε Βενεζουέλα για να επιδίδονται οι Βρυξέλλες και η γερμανοκρατούμενη ΕΕ σε εύκολες και ανέξοδες ιδιοτελείς καταδίκες και αναθέματα για αυταρχικές νοοτροπίες και μεθόδους.
Ο Ραχόι αξίζει «σεβασμού» και «ιμπεριαλιστικής αλληλεγγύης», αφού ανήκει στον πυρήνα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ενώ είναι αδιανόητο λαοί της Ευρώπης να διεκδικούν με δημοκρατικά και ειρηνικά μέσα το δικαίωμά τους να αποφασίζουν για το μέλλον τους.
Αν μπορεί να το κάνει αυτό ο λαός της Καταλονίας, τότε μπορεί ο κάθε λαός να διεκδικεί δημοκρατικά όχι μόνο την τυπική, αλλά και τη πραγματική ανεξαρτησία του, με πρώτο βήμα την αποδέσμευση της χώρας του από την ίδια την ευρωζώνη και την ίδια την ΕΕ.
Τρέμουν οι κυρίαρχοι ιμπεριαλιστές δυνάστες των λαών της Ευρώπης το κύμα χειραφέτησης του κάθε λαού που μπορεί να αρχίζει να πιστεύει στις δυνάμεις του, μια αρχή άκρως επικίνδυνη για τους εθνικά και ταξικά επικυρίαρχους, γιατί έχει αρχή αλλά δεν έχει τέλος. Ή, μάλλον, το τέλος της γράφει στις σημαίες του: ΕΘΝΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ απελευθέρωση!
Μπορεί η αστική τάξη της Καταλονίας ή μερίδες της να θέλουν για τα δικά τους συμφέροντα μια ανεξάρτητη από την Μαδρίτη Καταλονία, αλλά οι διαδικασίες που φέρνουν στο αγωνιστικό προσκήνιο τον καταλανικό λαό μπορεί να συνδέσουν τον αγνό πατριωτισμό του με βαθιά κοινωνικά προβλήματα και προτάγματα και να ωθήσουν την Καταλονία σε απρόβλεπτους δρόμους δημοκρατισμού, ρήξεων και ανατροπών.
Ευτυχώς, έτσι προχωρά η ιστορία και όχι με «καθαρά» εγκεφαλικά κατασκευάσματα γραφείου!
Ν.Ζ
Nuntiusweb
Ακρωτηριαστηκαν Κύπρος, Σερβία,Ουκρανία. Τώρα επίκειται νέος ακρωτηριασμος Ισπανίας και καλά κρατεί ο Αλβανικός μεγαλο-ιδεατισμος. Έγινε αυτοδιάθεση των λαών?Ποιος έχει σειρά?
Οι διάφορες εθνότητες στα όρια των κρατικών οντοτήτων πρέπει να ζουν ισότιμα και να συμφιλιώνουν τους λαούς, δικαιολογούνται όμως αποσχιστικές τάσεις?Μας λέει ο γράφων:”Μπορεί η αστική τάξη της Καταλανίας ή μερίδες της να θέλουν για τα δικά τους συμφέροντα μια ανεξάρτητη από την Μαδρίτη Καταλονία”.Στην αποσχισθείσα κάθε καταλονία ο εργαζόμενος θα έχει βελτιώσει τη ζωή του ?Θα καρπώνεται τον κόπο του?
Μήπως το ίδιο χτυπούν και τους Ισπανούς και τους Καταλανούς εργαζόμενους οι επιχειρηματικοι όμιλοι?
Η Αριστερά πρέπει να σέρνεται σε διεκδικήσεις που καθώς μας λέει ο γράφων ηγείται η αστική τάξη?
Η Αριστερά πρέπει να ενώνει τις εθνότητες ,να φροντίζει να ζουν ισότιμα και να έχουν στόχο των ίδιο τον καπιταλισμό,και να πρωτοστατησει στην διατήρηση των συνόρων παντού όπως αυτά σωστά είτε λάθος διαμορφωθηκαν το 1945.