Διεθνώς, τα τελευταία χρόνια, αναπτύσσεται όλο και περισσότερο το σύστημα ενοικίασης κατοικιών για λίγες ημέρες, αντί Ξενοδοχείου στις τουριστικές περιοχές. Σιγά-Σιγά, εκδιώκεται από αυτές ο πληθυσμός των ενοικιαστών, που αποτελείται κυρίως από τα χαμηλότερα στρώματα, φοιτητές, νέους και φτωχούς εργαζόμενους κλπ.
Τα σπίτια στα τουριστικά κέντρα «εξατμίζονται», μια που μετατρέπονται σε άτυπα ξενοδοχεία, ενώ τα ενοίκια για όποια βρίσκονται, εκτοξεύονται, οι παλιοί κάτοικοι μεταφέρονται στις «παρυφές» των πόλεων. Καταλαβαίνει κανείς τι πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον στην Ελλάδα, αν απελευθερωθούν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και πως «μεγάλα» κεφάλαια θα μπουν με αυτό τον τρόπο στην αγορά του τουρισμού.
Μια τέτοια κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο στα Χανιά, όπου πλέον είναι αδύνατον να βρεθεί σπίτι. Εκατοντάδες φοιτητές, ιδίως οι νεοεισερχόμενοι βρίσκονται σε απελπισία.
Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει να απαντήσει το φοιτητικό κίνημα, διεκδικώντας εστίες, μετατροπή δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων σε τέτοιες, αλλά και καλές συγκοινωνίες όλο το 24ωρο από το κέντρο προς την περίμετρο της πόλης. Αν ήμασταν δύο τρεις δεκαετίες πίσω, τα Χανιά θα ήταν τώρα γεμάτα καταλήψεις. Όμως άλλος δρόμος από τον συλλογικό αγώνα, δεν υπάρχει για αυτούς τους φοιτητές, που απελπισμένα ψάχνουν για σπίτι. Φυσικά σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και οι άλλοι «πολλοί», αυτοί που στην μνημονιακή Ελλάδα, των μεγάλων αντιθέσεων, δεν έχουν να πληρώσουν καν ενοίκιο.
Nuntiusweb