Ο Τσίπρας βρίσκεται στις ΗΠΑ αποφασισμένος να προσφέρει «γη και ύδωρ» και να αναδειχθεί ως ο απόλυτα αφοσιωμένος «σύμμαχος», στην πραγματικότητα στρατηγικός εντολοδόχος των ΗΠΑ στην περιοχή.
Ουδέποτε πρωθυπουργός στην Ελλάδα, ακόμα και της πιο δεξιάς κυβέρνησης στα πιο σκληρά χρόνια της μεταπολεμικής υποτέλειας, δεν ήταν τόσο δεδομένος και παραιτημένος στην βούληση των ΗΠΑ όσο φέρεται να είναι ο Αλ. Τσίπρας.
Η επιλογή Τσίπρα είναι σαφής: Θέλει να υπερφαλαγγίσει ως στήριγμα των ΗΠΑ και πρόσδεση στον Trump στην περιοχή και αυτόν τον κανονικό υπάλληλο των ΗΠΑ, τον δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου και να θεωρηθεί αναλόγου αφοσίωσης στην «συμμαχία» με την Ουάσιγκτον και τον ένοικο του Λευκού Οίκου με εκείνη του Νετανιάχου.
Ο Αλ. Τσίπρας θέλει να προσφέρει την απόλυτη υποταγή του, σχεδόν χωρίς κανένα εθνικό αντάλλαγμα, ως ένδειξη ανιδιοτελούς στρατηγικής δορυφοροποίησης, με μόνη την ανομολόγητη επιδίωξη της υποστήριξης από τις ΗΠΑ της πρωθυπουργίας και της κυβέρνησής του.
Ο Αλ. Τσίπρας στο πλαίσιο αυτό είναι έτοιμος να αναβαθμίσει επιχειρησιακά και χρονικά την στρατηγική βάση της Σούδας, ανάλογα με ό,τι του ζητηθεί.
Είναι έτοιμος, επίσης, να προσφέρει την Σούδα ή πιο κατάλληλα το Καστέλλι ή την Ανδραβίδα ως βάση στάθμευσης και επιχειρησιακής δράσης των μη επανδρωμένων αμερικανικών σκαφών (drones).
Είναι έτοιμος να χρυσοπληρώσει τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών F-16 και να εμφανίσει την σχετική παραγγελία ως γαλαντόμο, τάχα, κίνηση των ΗΠΑ.
Ο Αλ. Τσίπρας είναι έτοιμος, επίσης, να υποστηρίξει και να συνεισφέρει με πράξεις σε όλους τους τυχοδιωκτικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή και την Μέση Ανατολή, προσφέροντας κάθε διπλωματική και στρατιωτική διευκόλυνση.
Ο πρωθυπουργός της ελληνικής αποικίας είναι έτοιμος, τέλος, να στηρίξει τις οικονομικές βλέψεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα, την προτιμησιακή σχέση τους στην εξαγορά ελληνικών φιλέτων και ιδιαιτέρως τους ενεργειακούς σχεδιασμούς τους, πρώτα απ’ όλα την μεταφορά αμερικανικού φυσικού αερίου μέσω της Αλεξανδρούπολης στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.
Τέλος ο Τσίπρας θα εγγυηθεί τον αποκλεισμό της διέλευσης ρωσικού φυσικού αερίου από το ελληνικό έδαφος για την Ευρώπη, στο πλαίσιο εξυπηρέτησης της γενικότερης νεοψυχροπολεμικής αντιρωσικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Το άλλοθι που επικαλείται η κυβέρνηση είναι ότι η τυφλή φιλοαμερικανική στροφή της θέλει να καλύψει το κενό μετά την διατάραξη των σχέσεων Τουρκίας – ΗΠΑ.
Το άλλοθι αυτό βεβαίως είναι διάτρητο και παραπλανητικό, αφού ποτέ οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να υποστηρίξουν την Ελλάδα σε ζητήματα ελληνοτουρκικών διαφορών και ενδεχομένως για να εξευμενίσουν την Άγκυρα μπορεί και να ταχθούν στο πλευρό της έναντι της δεδομένης Αθήνας. Και αυτό έχει συμβεί πολλάκις στο παρελθόν.
Η Ελλάδα ποτέ δεν είχε περιέλθει σε τέτοιο καθεστώς υποδούλωσης, το οποίο μόνο περιπέτειες εγγυάται για την πορεία μας και πλήρη ακύρωση των δυνατοτήτων μας, τις οποίες μόνο μια νέα πορεία των σχέσεων στην περιοχή μας και μια νέα ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική από μέρους μας μπορεί να αξιοποιήσει.
Κ.Μ
Nuntiusweb