Δεκτή τροπολογία ΚΚΕ για απλήρωτη εργασία: Θετικό, αλλά με ελλείψεις

2534
τροπολογία

Δεκτή κατά ένα μέρος από την κυβέρνηση η τροπολογία του ΚΚΕ για τους “εγκλωβισμένους” εργαζόμενους.

Θετικό βήμα, αλλά με ασάφειες, ελλείψεις και αντιφάσεις.

Η κυβέρνηση έκανε αποδεκτή μόνο κατά το πρώτο μέρος της την τροπολογία, που κατέθεσε το ΚΚΕ στο νομοσχέδιο του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης για τους απλήρωτους και εγκλωβισμένους εργαζόμενους.

Το πρώτο μέρος της τροπολογίας, που έκανε δεκτό η κυβέρνηση, αναφέρει ότι «θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης».

Στο δεύτερο μέρος της, το οποίο δεν έκανε αποδεκτό η κυβέρνηση, προβλέπει επίσης πως «όποιος δεν καταβάλει εμπρόθεσμα στους απασχολουμένους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές», τότε «τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως» με «φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή, της οποίας το ποσό δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού».

Η κυβέρνηση, όμως, μην κάνοντας αποδεκτό το δεύτερο μέρος της τροπολογίας, που αφορά τις ποινές και συνεπώς αποτελεί ένα ανάχωμα στην εργοδοτική αυθαιρεσία, αφήνει «ανοιχτό παράθυρο» στους εργοδότες να αυθαιρετούν και στερεί τους απλήρωτους εργαζομένους και τα συνδικάτα τους από τα αναγκαία νομικά εργαλεία επιβολής της εργασιακής και μισθολογικής νομιμότητας και πίεσης προς την αυθαιρετούσα εργοδοσία.

Επίσης, βασική έλλειψη και του πρώτου τμήματος της τροπολογίας του ΚΚΕ, που έκανε αποδεκτό η κυβέρνηση, αποτελεί ο μη προσδιορισμός από την τροπολογία του ελάχιστου χρόνου της απλήρωτης εργασίας, με βάση τον οποίο, η καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών των εργαζομένων από τον εργοδότη, θα θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του. 

Η αναγραφή από το ΚΚΕ στη σχετική τροπολογία του της φράσης ”αξιόλογη καθυστέρηση’‘ στην καταβολή των δεδουλευμένων είναι αόριστη και η φράση ”αξιόλογη” μπορεί να ερμηνεύεται κατά το δοκούν από τον εργοδότη, από τις αρχές ή και αν χρειαστεί από τη δικαιοσύνη και συνήθως σε βάρος των εργαζομένων.

Η μερική αυτή υποχώρηση της κυβέρνησης οφείλεται κατά κύριο λόγο στην πρωτοφανή έκταση που έχει πάρει το φαινόμενο της απλήρωτης εργασίας και του εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων σε επιχειρήσεις που έχουν κλείσει, οι οποίοι επί της ουσίας δεν θεωρούνται ούτε εργαζόμενοι ούτε άνεργοι, αλλά και στην πίεση του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Συνδικαλιστικά στελέχη της Αριστεράς από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, με τα οποία συνομίλησε η Iskra, εκτίμησαν ότι η αποδοχή από την κυβέρνηση του πρώτου τμήματος της τροπολογίας του ΚΚΕ αποτελεί κατ’ αρχήν θετικό βήμα, αλλά με πολλές ασάφειες, ελλείψεις και αντιφάσεις. Ότι, επίσης, απαιτείται να γίνουν πιο πολλά και σταθερά βήματα, αφενός για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα των απλήρωτων εργαζομένων για επίσχεση εργασίας και αφετέρου για χρήση όλων των νομικών και συνδικαλιστικών εργαλείων, με τα οποία θα μπορούν να πιέζουν την εργοδοσία για δραστικό περιορισμό και κατάργηση του απαράδεκτου φαινομένου της “απληρωσιάς” 1,5 εκατομμυρίων εργαζομένων στη χώρα μας.

H ISKRA με επανειλημμένα δημοσιεύματά της έχει αναδείξει :

  • Το θέμα των εγκλωβισμένων εργαζόμενων, αυτών δηλαδή σε επιχειρήσεις, που δεν λειτουργούν, που δεν πληρώνονται αλλά δεν θεωρούνται και άνεργοι.

  • Το πρόβλημα των εργαζόμενων 2 έως 4 ώρες ημερήσια, που οι εταιρείες στις οποίες εργάζονταν τους οφείλουν διάφορα ποσά, για τα οποία, όμως, εάν προσφύγουν στα δικαστήρια τα δικαστικά έξοδα και η αμοιβή του δικηγόρου είναι περισσότερα.

  • Το πρόβλημα του πτωχευτικού νόμου, όπου τα δικαιώματα του εργαζόμενου μπαίνουν τρίτα ή και τέταρτα στη σειρά.

  • Το θέμα της υπολειτουργίας των ελεγκτικών μηχανισμών και κυρίως του ΣΕΠΕ.

  • Το θέμα των τελευταίων αποφάσεων των δικαστηρίων, που κρίνουν ότι η μη πληρωμή του μισθού δεν είναι βλαπτική μεταβολή.

Τα τελευταία χρόνια εντάθηκε η εργοδοτική αυθαιρεσία λόγω των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών κατεδάφισης του ισχύοντος για ένα αιώνα εργατικού δικαίου, κατάργησης του πλαισίου των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, μείωσης της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης, κατάργησης της υπουργικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων και συρρίκνωσης του ρόλου των δημόσιων ελεγκτικών μηχανισμών. Την εργοδοτική αυθαιρεσία έρχονται σήμερα να συνδράμουν δικαστικές αποφάσεις, με τις οποίες η απλήρωτη εργασία δεν θεωρείται βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του εργαζόμενου και δεν επιφέρει έννομες συνέπειες.

Η δραματική αυτή κατάσταση επιτάσσει ότι θα πρέπει οι ταξικές – αγωνιστικές δυνάμεις να αναλάβουν άμεσα πρωτοβουλίες, ώστε το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να πάψει να είναι θεατής των εξελίξεων, να ανασυγκροτηθεί σε αγωνιστική – ταξική κατεύθυνση, να ανακτήσει τη χαμένη του αξιοπιστία και να διοργανώσει ενωτικές και μαζικές κινητοποιήσεις, προκειμένου να συμβάλλει στην ανάδειξη και επίλυση αυτών και άλλων προβλημάτων των εργαζομένων και στη διεκδίκηση εναλλακτικής στα μνημόνια οικονομικής και πολιτικής λύσης.

Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης «Ηλεκτρονικό σύστημα διάθεσης τηλεοπτικού διαφημιστικού χρόνου, Τροποποίηση του ν. 3548/2007, σύσταση μητρώου περιφερειακού και τοπικού Τύπου, Ειδική σήμανση γραμμωτού κώδικα στις έντυπες εκδόσεις, Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις».

1. Στο άρθρο 7 του Ν. 2112/1920, όπως αυτό ισχύει μετά την προσθήκη του δεύτερου εδαφίου αυτού, δυνάμει του άρθρου 5 του Ν.4558/1930, προστίθεται τρίτο εδάφιο που έχει ως εξής: «Επίσης, θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης» (αποδεκτή ρύθμιση).

2. Η παρ. 1 του άρθρου μόνου του Α.Ν. 690/1945, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν. 2336/1995, αντικαθίσταται ως εξής: «1. Κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιοσδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, καθώς και τα μέλη του ΔΣ ή ο βασικός/κύριος μέτοχος ανώνυμης εταιρείας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολουμένους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας είτε από αποφάσεις διαιτησίας είτε από το νόμο ή έθιμο είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν. 3198/1955, συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατάσταση διαθεσιμότητας, τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερομένων ή των οργάνων του Υπουργείου Εργασίας ή των οργάνων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που είναι εντεταλμένα για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας ή της οικείας Αστυνομικής Αρχής ή της οικείας επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζομένων, με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή, της οποίας το ποσό δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού, για την εξεύρεση του οποίου οι τυχόν σε είδος οφειλόμενες αποδοχές πρέπει να αποτιμώνται, με τη σχετική απόφαση, σε χρήμα. Η εκδίκαση των παραπάνω υποθέσεων γίνεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου, όπως προβλέπεται από τα άρθρα 417 επ. του ΚΠοινΔ» (απορριφθείσα ρύθμιση).

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας